Help bij het verbeteren van de WIKI
Geef een suggestie voor de verbetering van dit artikel.
Met een persoonsgebonden budget (pgb) bepaal je zelf wie uw zorgverlener wordt. Bij zorg in natura bepaalt de gemeente, zorgverzekeraar of het zorgkantoor welke zorgorganisatie of leverancier jou zorg of voorziening levert. Maar hoe kies je nou het juiste?
Een gemeente zal in principe altijd zorg in natura aanbieden. Dat betekent dat de gemeente zelf het hulpmiddel zal verstrekken. Er zijn verschillende leveranciers die hulpmiddelen leveren en onderhouden. De gemeente sluit contracten af met één of meer van deze leveranciers. Vaak zijn er ook standaard hulpmiddelen afgesproken met die leveranciers.
Bijvoorbeeld: de gemeente biedt je de keus uit rolstoel A, B of C. Stel dat jij D wilt hebben, dan is het belangrijk dat je goed kunt uitleggen waarom optie A, B en C voor jou niet voldoen en D wel. Een onafhankelijk cliëntondersteuner en het advies van een ergotherapeut kunnen hierbij helpen.
Op grond van de WMO heb je ook het recht om een persoonlijk plan (artikel 2.3.2 lid 2 WMO 2015) in te dienen bij de gemeente. Dit plan kun je tot maximaal 7 dagen na je oorspronkelijke aanvraag indienen. In het persoonlijk plan beschrijf je welke ondersteuning nodig is en waarom, maar ook welke omstandigheden een rol spelen. ‘Omstandigheden’ is heel breed: het gaat dan over wat je kan, welke ondersteuning je hebt (bijvoorbeeld mantelzorg of via de zorgverzekering), maar ook over jouw behoeften als persoon. In feite schrijf je dus een eigen indicatie.
De gemeente moet dit persoonlijk plan meenemen in de overwegingen. Bij sommige gemeenten kun je op hun website vinden met welke leveranciers zij contracten hebben. Als dit niet online staat kun je dit bij het WMO-loket navragen. Soms kun je kiezen tussen verschillende leveranciers, maar dit is niet altijd zo.
Met een persoonsgebonden budget kun je zelf zorg inkopen. Je bent dan niet gebonden aan de leveranciers waarmee de gemeente een contract heeft, maar er gelden wel een aantal verplichtingen:
Een gemeente kan je vragen om je pgb-vaardigheid aan te tonen met een test. Gemeenten kunnen daarnaast nog aanvullende eisen stellen in een gemeentelijke verordening, het is dus verstandig daarnaar te vragen.
Maar als je aan de eisen voldoet heb je recht op een pgb, de gemeente kan dat niet ‘zomaar’ weigeren. De gemeente stelt het tarief vast, dus hoeveel geld je krijgt voor bepaalde ondersteuning. Volgens de wet moeten die tarieven ‘toereikend’ zijn, maar er zijn geen vaste bedragen vastgesteld. Meestal gaat de gemeente uit van de prijzen die zij zelf betalen voor een hulpmiddel als het vanuit zorg in natura geleverd wordt. De gemeente hoeft niet per se meer geld uit te geven dan zij zouden doen bij ZiN. Daardoor kan het zijn dat het pgb niet altijd voldoende is, je kunt dan zelf geld bijleggen.
Een aantal belangrijke dingen om te onthouden als je met een pgb vanuit de WMO wilt werken:
Hoewel het een goede oplossing kan zijn om voor een pgb te kiezen, is dit in de praktijk niet heel eenvoudig. Het is aan te raden om je goed te laten voorlichten door een onafhankelijke cliëntondersteuner of je aan te sluiten bij Per Saldo. Per Saldo is de belangenbehartiger van mensen met een pgb.
Meer over een persoonlijk plan lees je op de Powerkaart van SupportMagazine.
Op de website van Zorgwijzer kun je meer vinden over de vergoeding van hulpmiddelen.
Algemene informatie over pgb-vaardigheid van de Rijksoverheid.
Doe de pgb-test van Per Saldo.
Op de website van Regelhulp kun je terecht voor meer informatie, bijvoorbeeld over een pgb via de WMO.
Bij sommige gemeenten kun je op de website vinden met welke leveranciers zij contracten hebben, dit is bijvoorbeeld zo bij de gemeente Utrecht.
Sommige gemeenten hebben contracten met meerdere leveranciers, dan kun je soms zelf kiezen van wie jij jouw hulpmiddel krijgt.