Heb jij een tip voor de redactie?
Of een nieuwtje?
Column Burugo: Burugo in Space
NASA zoekt astronauten met een fysieke beperking, heb ik vernomen. Ik ben de trotse bezitter van zo’n beperking. Dus kom maar op met die blauwe overall met zo’n omgekeerde vissenkom erbovenop, want ik ga wel mee! Ik wil de aarde ook wel eens een keer op ware grootte gezien hebben. En wat nog het leukste is: de rolstoel kan thuisblijven, want je zweeft gewichtloos door het ISS-hotel. Hoewel het me ook best lollig lijkt om een keertje ondersteboven over het plafond te rollen. Ik moet dan wel mijn benen een beetje vastbinden, denk ik. Anders vliegen ze vermoedelijk alle kanten op. Maar echt nódig heb je ze niet volgens mij.
Ik vraag me wel af wat ik dan de hele dag zou moeten doen daarboven (of beneden, het hangt ervan af hoe je het bekijkt), want enorm technisch ben ik niet. Ik weet toevallig dat zo’n raket een tweetaktmotor heeft en rondom schijfremmen, maar daar houdt het wel op. Dus als het ding stuk gaat, heb je niks aan mij. Ik kan wel eventueel een grappig stukje schrijven of iets spelen op mijn gitaar. Maar wat heb je daaraan, als er een astroïde op je af komt sjezen…
Ik hoop trouwens wel dat ze dan mijn rolstoel netjes bewaren daar beneden (of boven, dus). Want ik ging eens vliegen - in een vliegtuig, bedoel ik, ik kan helemaal niet vliegen – en bij aankomst kwam mijn rolstoel uit het bagageruim met een beteuterd gezicht en een slag in haar wiel. (Mijn rolstoel is een meisje, ze heet Beatrijs). Dat krijg je ervan als je met Ordin Air gaat vliegen.
Dus NASA, ik ga mee! Mits jullie me wel weer netjes terugbrengen op aarde, want ze gaan je toch missen na verloop van tijd.
‘Weet iemand waar Burugo is?’
‘Nee, maar hij kan nooit ver zijn, want zijn rolstoel staat hier.’
BURUGO