Skip to Content
Terug naar het overzicht

De fiets was voor wielrenner Karel Vinke zijn lust en zijn leven. Maar aan die liefde kwam plots een eind toen hij tijdens de Tour de France in een ravijn viel. Opgeven deed hij niet, want Karel rijdt nog steeds rond op de twee wielen en soms zelfs nog een extra wiel van zijn handbike.

Karel Vinke (74) was in de jaren zeventig beroepswielrenner.  Vier keer op een rij heeft hij als doorgewinterde professional deelgenomen aan de Tour de France. Maar bij zijn laatste deelname viel hij in een ravijn. Sindsdien is het hem niet meer gelukt om op zijn racefiets te gaan toeren.

Derde leven

Dat Karel in zijn jonge jaren op een racefiets was geklommen was al bijzonder. Toen hij ter wereld kwam werd hij klinisch doodgeboren. Hij had zuurstoftekort en daardoor een hersenbeschadiging als baby. “Het was een wonder dat ik nog leefde. Het leven dat ik tot aan mijn ongeluk tijdens de Tour de France leefde voelt werkelijk als mijn tweede leven. En vandaag de dag leef ik mijn derde leven, als rollende handbike-professional. En de fiets komt ook steeds weer terug, het is échte liefde.”, zegt Karel.

Door het fietsongeluk waren niet alleen veel botten in zijn lichaam gebroken, maar hij had ook last van hersenbeschadiging en een schedelbasisfractuur. Zijn heup is onomkeerbaar beschadigd, waardoor hij in een rolstoel terecht kwam. Om de operaties zo goed mogelijk te kunnen laten verlopen werd Karel in coma gehouden. Na het ongeluk kon hij zich niet herinneren wie hij was. ‘’De artsen en therapeuten hebben mij destijds uitgelegd wat er was gebeurd. Dat was een ingrijpende periode. Ik wist mijn eigen naam niet eens meer.’’

Na deze heftige periode realiseerde Karel zich dat hij vanaf tien meter hoog in een ravijn naar beneden was gestort. Dat was moeilijk te verkroppen, omdat z’n fiets zijn lust en zijn leven waren. Maar zijn allergrootste zorg was: ‘Hoe kom ik hier zo goed mogelijk uit?’.

Liefde voor de fiets

Karel groeide op aan de Zeedijk in Amsterdam. Op een gegeven moment startte zijn vader een fietsenzaak, waar hij in aanraking kwam met professionele wielrenners. Daar is zijn liefde voor fietsen ontstaan. Hij werd uiteindelijk lid van de fietsvereniging: Ulysses. ‘’Het fietsen vanuit de vereniging gaf mij zoveel plezier! En ik was er goed in. Ik werd meerdere malen kampioen’’, vertelt Karel.

Gelukkig geeft Karel, ondanks alle obstakels,  zijn liefde voor fietsen niet op en is de fiets nu in een andere vorm terug in zijn leven.

"Toen ik ging zitten op de handbikefiets, was ik meteen verkocht"

Handbike

Tijdens een revalidatietraject in Hoensbroek, nu zes jaar geleden, kwam hij in aanraking met de handbike. Hij was zoekende naar een manier om de fiets weer in zijn leven te krijgen en bij het revalidatiecentrum adviseerden ze hem de handbike. ‘’Toen ik ging zitten op de handbikefiets, was ik meteen verkocht’’, zegt Karel. Vanuit het revalidatiecentrum is Karel aan de slag gegaan met oefenen en later werden het serieuze trainingen.

"De kracht die ik vroeger in mijn benen had, heb ik nu in mijn armen."

‘’Het begin was moeilijk. Ik heb heel voorzichtig de training opgebouwd. Gelukkig heb ik nu sterke armen, want die heb ik wel nodig. De kracht die ik vroeger in mijn benen had, heb ik nu in mijn armen. Ik ben al gepromoveerd tot specialist in lange afstanden, van zo’n vijftig tot zestig kilometer.’’

Karel doet mee aan wedstrijden en is lid van het trainingscentrum in Beek. Vorig jaar heeft hij aan meerdere wedstrijden deelgenomen. En ook de Nijmeegse Vierdaagse heeft hij gereden met zijn handbike. Op zijn wensenlijst staan een aantal marathons, waaronder de marathons van Amsterdam en Rotterdam.

Karel zou in de toekomst heel graag meedoen aan een internationale handbikebattle en hij zet het liefst meteen hoog in. ‘’Mijn droom is om handbikekampioen te worden. Dat zou geweldig zijn.’’

"De handbike is mijn redding, daar leef ik voor!"

Buddy gezocht

Op dit moment is Karel op zoek naar een buddy, die hem helpt met randzaken rondom de handbike trainingen en wedstrijden, zoals onder andere administratieve werkzaamheden en het zoeken naar sponsoren. Karel kan door de hersenbeschadiging namelijk wel rollen, maar niet schrijven of typen. ‘’Misschien leest een potentiële buddy mijn verhaal. Ik hoop het, want het is soms best wel behelpen om alles te regelen voor een handbike wedstrijd en kan de hulp hard gebruiken’’, zegt Karel.

Heb jij interesse om Karel te helpen tijdens handbikewedstrijden? Stuur dan een mailtje naar: [email protected]


0 mensen hebben gereageerd

Alles over rollen

Zoeken
Back to top