Heb jij een tip voor de redactie?
Of een nieuwtje?
Column Burugo: Op schoot
Je hebt altijd je handen vol, da’s de ellende. Dus als je iets wilt vervoeren als rolstoeler, doe je dat doorgaans op je schoot. Maar je kunt natuurlijk niet alles meenemen.
Te transporteren artikelen mogen in mijn geval niet breder zijn dan 48,7 cm, hoger dan 37 cm of zwaarder dan een medium zak kleibinten. Dus een wulpse jongedame, mits schaars gekleed (allemaal gewicht, nietwaar?), lukt nét. Maar een krat cola bijvoorbeeld is best lastig. Een flesje rode wijn lukt gelukkig weer wel.
Sommige dingen zijn weliswaar klein en licht, doch niet vervoerbaar op schoot. Zoals goudvissen in kommen (te nat), klonten ijs (te koud – en te nat op den duur), koppen tomatensoep (te rood), een winterpeen (geen gezicht) of hondenpoepscheppen (te vies).
Er is nog een alternatieve wijze. De rugzak, welke door de rolstoeler niet op de rug, maar op de rugleuning van de rolstoel kan worden bevestigd. Maar ook daar kunnen geen kratten cola, goudvissen in kommen, enzovoort in. Om van schaars geklede wulpse jongedames nog maar te zwijgen…
Het gewicht van zo’n gevulde tas is bovendien fnuikend voor de rolstoelbalans. Waardoor je bij de geringste onbeheerste beweging als een schildpad op je rug ligt en dus nooit meer overeind kan komen zonder hulp van derden.
Ooit heb ik voor mezelf een soort aanhangwagentje gemaakt, een omgebouwd tweedehandsje van de rommelmarkt. Dat werkte best aardig moet ik zeggen, maar ik reed voor joker. Ik weet alleen niet zeker of dat door die aanhanger kwam, of door de Bob de Bouwer-afbeelding aan de achterkant van het vehikel.
De ideale transportmethode heb ik nog niet kunnen bedenken. Behalve dan voor het vervoer van etenswaren, namelijk: het spul eerst opeten en daarná pas vervoeren. Dat is ook nog eens een stuk goedkoper! Maar dan moet je het wel vóór de kassa op hebben.
BURUGO