Heb jij een tip voor de redactie?
Of een nieuwtje?
De leden van ons rollende opiniepanel geven vierkante meningen voor de ideale festivalbeleving. Gezelligheid staat uiteraard bovenaan het lijstje en onafhankelijkheid scoort hoog!
Allereerst is het van belang dat de ingang van een festival toegankelijk is voor rollers, want daar begint het feest! Een brede doorgang is absoluut gewenst. Peggy: “Ik bezoek jaarlijks het Hemelvaartfeest Coverland. Eerder was de ingang te smal, waardoor ik alleen met grote moeite naar binnen kon. Maar door het werk van het toegankelijkheidspanel van onze gemeente was er de laatste editie een bredere doorgang!”
Lidewij: “Een aparte ingang voor rollers is erg fijn! Het zorgt ervoor dat ik niet te lang in de rij hoef te wachten. Maar nog belangrijker is dat er handhaving aanwezig is. Ondanks dat er een aparte ingang voor rollers was tijdens Bevrijdingspop in Haarlem, werd ik al zittend bijna verdrukt. Als ik mijn man er niet bij was geweest, dan was er een uiterst onveilige situatie ontstaan. Dat zou ik in de toekomst graag voorkomen.”
“Ik wil gewoon meedoen met de rest!”
Als roller zit je op redelijk lage hoogte, wat erin kan resulteren dat je niet veel zicht hebt op wat er om je heen gebeurt. Desondanks zijn er rollers die graag in de menigte staan op een festival.
Jochem: “Op festivals vind ik een groot verschil in sfeer tussen dichtbij een podium staan of meer verderop. Sommige bands wil ik graag van dichtbij zien en dat doe ik dan ook. Vaak is er aan de zijkant van het podium wel ruimte, zodat ik vooraan kan staan zonder dat het gevaarlijk wordt. Meestal sta ik wat verder van het podium af, waar het rustiger is en ik alles toch goed kan zien en horen.”
Nanette: “Tussen de dansende menigte staan in mijn rolstoel, kan wel gevaarlijke situaties opleveren. Soms zien mensen je niet rollen of ze belanden op je schoot.” Brigitte, Peggy en Daniël sluiten zich daarbij aan. Daniël: “Het liefst doe ik zo normaal mogelijk. Ik wil geen aparte behandeling doordat ik in een rolstoel zit. Ik wil gewoon meedoen met de rest!”
Rachel: “Ik vind het gezellig om tussen de menigte te zitten of staan, los van of het praktisch is. Als ik tussen de feestende mensen zit en de muziek niet alleen kan horen, maar echt kan voelen, geniet ik intens. Daardoor maak ik weleens de fout om over mijn grenzen te gaan, want ik kan de hoeveelheid prikkels niet goed verdragen.”
Sommige festivals hebben een rollertribune, maar veel festivals nog niet. Als roller doe je meestal vooronderzoek, voordat je naar een evenement of festival gaat. Dat is helaas nog steeds nodig. Hoe mooi zou het zijn als elk festival voor iedereen vanzelfsprekend toegankelijk is, zodat uitgebreide research voor een leuke activiteit niet langer nodig is!
Lidewij: “Ik kies voor de meest veilige optie: de rollertribune! Als het even kan, rol ik het liefst niet door de drukte. Als roller zit ik laag, waardoor anderen mij niet goed kunnen zien. Dronken feestgangers vallen daardoor makkelijk over je heen.”
Ellie: “Op de tribune zijn voor mij te veel prikkels. Ik ga tegenwoordig liever naar een tentoonstelling. Al is het daar ook niet altijd makkelijk om tussen de menigte door te bewegen.”
Nanette: “Als ik speciaal voor een artiest kom, kies ik ongetwijfeld voor de rollertribune. Wel zou het überhaupt fijn zijn, als er een rollertribune is waarvoor reserveren niet nodig is. Dan kun je zelf kiezen waar je zit.”
“Als roller zit ik laag, waardoor anderen mij niet goed kunnen zien”
Peggy: “Het ligt voor mij aan het festival of evenement of ik graag gebruik maak van de rollertribune. Tijdens een muziekfestival waar ik met name voor de artiest kom, zit ik graag op de rollertribune, zodat ik alles goed kan zien.”
Brigitte: “Een rollerpodium is een geweldig idee, maar helaas heeft dat voor mij anders uitgepakt. Ik ben namelijk eens op een rollerpodium weggezet, waarna ik er zonder hulp niet meer vanaf kon. Ik heb graag zelf de controle over waar ik naartoe ga en die werd mij afgenomen. Daardoor voelde ik me totaal afhankelijk en beroofd van mijn eigen regie, opgesloten als het ware. Door de stress die dat opleverde, kon ik niet meer van het optreden genieten. Dit was zo’n nare ervaring dat ik niet graag meer naar festivals ga. Wat voor mij wel werkt, is de rollertribune bij een concert in Paradiso. Ik mag me daar melden bij de zijingang en dan krijg de sleutel van de lift. Zo kan ik onafhankelijk genieten.”
Nanette: “Vaak zie je dat er op festivals maar één toegankelijk toilet is, waar dan een enorme rij voor staat. Ik stond laatst met zeventien (!) andere rollers in een rij voor het toilet. Dat is niet te doen, want de meeste rollers hebben voor een toiletbezoek meer tijd nodig dan lopers. Ik zou dus graag meer rollerdixi’s zien op festivals.”
Peggy, Chloé, Brigitte, Daniël en Miranda sluiten zich hier volledig bij aan. Peggy: “Ik heb weleens een festival bezocht waar weliswaar rollertoiletten aanwezig waren, maar die stonden maar op één plaats. Het duurde lang voordat ik het toilet bereikte op het enorme terrein. Overigens waren deze toiletten niet toegankelijk voor mensen met een elektrische rolstoel. Meer rollerdixi’s, dus!”
Jochem: “De oplossing lijkt me simpel: zorg ervoor dat elk toiletblok ook minstens één toegankelijk toilet heeft.”
“Ik wil zoveel mogelijk meedoen met de rest”
Priscilla: “Het belangrijkste is voor mij dat ik op het gehele terrein vrij kan rollen, zodat ik gewoon kan meedoen met de rest. Daar hoort ook bij dat er aparte rollerpaden zijn, zodat ik samen met mijn vriendengroep overal kan komen.”
Brigitte: “Onafhankelijkheid is voor mij een voorwaarde om optimaal te kunnen genieten. Als er een verlaagde bar aanwezig is, kan ik zelf mijn drankjes halen. Natuurlijk kan ik mijn man af en toe best om hulp vragen, maar ik wil het liever zelf doen.”
Miranda: “Een verlaagde rollerbar geeft mij de vrijheid mijn eigen drinken te kunnen halen. Maar vrijgehouden rollerpaden zijn noodzakelijk, zodat ik veilig bij de bar kan komen. Door de drukte is het anders alsnog niet haalbaar. Ook neem ik mijn handbike mee, zodat het rollen minder zwaar is.”
Daniël: “Voldoende verharde paden zijn een must voor elke roller. Ik verplaats mij het liefst zelfstandig, zodat ik onafhankelijk ben.”
“Ik weet mij wel aan te passen, maar het is jammer dat het nodig is”
Peggy: “Door het gras rollen kan erg zwaar zijn. Naar mijn mening is het noodzakelijk dat er op een festival voldoende rijplaten aanwezig zijn. Ik weet mij uiteindelijk wel aan te passen, maar het is jammer dat dit op veel plaatsen nodig is. Feesten zou ‘onbeperkt’ moeten zijn, voor de optimale festivalbeleving met zoveel mogelijk plezier. Ik wil niet continu hulp moeten vragen aan de mensen met wie ik op een festival ben.”
Chloé: “Een toegankelijke bar is niet te missen! En uiteraard een goed verhard pad ernaar toe, zodat ik daar ook zelfstandig kan komen.”
Lidewij: “Wat vaak voorkomt, is dat er wel aan de toegankelijkheid is gedacht, maar dat het niet volledig wordt nageleefd. Als dat laatste ook nog wordt meegenomen, kan ik écht optimaal genieten tijdens een festival!”
Sommige panelleden hebben baat bij een rustplek. Een plek waar zij zich even kunnen terugtrekken en tot rust kunnen komen. Ellie: “Als er een plaats is waar ik kan ont-prikkelen, houd ik het langer vol tijdens een festival. Alleen de reis naar een festival is voor mij al zeer vermoeiend. Zo’n oplaadmomentje zorgt ervoor dat ik uiteindelijk meer plezier kan hebben.”
Jochem: “Eigenlijk moet ik een paar keer per dag even liggen, zodat mijn bloeddoorstroming terug op peil kan komen. Bij mooi weer kan ik wel op een rustig plekje in het gras liggen. Maar een rustruimte met een bed zou ideaal zijn.”
Chloé: “Een prikkelvrije ruimte is voor mij een must! Wanneer ik mij zo nu en dan kan afzonderen en tot rust kan komen, ga ik minder over mijn grenzen, waardoor ik intenser kan genieten en meer plezier kan maken!”