Heb jij een tip voor de redactie?
Of een nieuwtje?
Terwijl de aandacht nog even is gevestigd op de olympische sporters en hun prestaties, blikken wij alvast vooruit en duiken in de Paralympische Spelen: de leukste feitjes over de Paralympische Spelen op een rijtje.
De Paralympische Spelen vinden dit jaar, net als de Olympische Spelen plaats in Tokio. Aansluitend op de Olympische Spelen vangt de paralympische evenknie aan op 24 augustus. Het paralympisch vuur wordt al eerder ontstoken op 12 augustus. Volgens traditie gebeurt dat in het Britse Stoke Mandeville, de plaats waar de Paralympische Spelen zijn herkomst vinden. De vlam wordt vervolgens vervoerd naar het organiserend land, waar het twee weken voor aanvang van de Spelen zal aankomen. Maar dit jaar. is de organisatie net even anders dan anders en is er geen sprake van één enkele vlam die wordt ontstoken, maar zullen er tientallen vuurvlammetjes branden in alle 47 provincies van Japan. De vlammen zullen middels een fakkelestafette samengebracht worden om uiteindelijk, tijdens de openingsceremonie, de paralympische vlam te vormen.
Naar schatting doen er dit jaar zo’n 4200 topsporters uit 164 landen mee. Een exacte aantal van de deelnemers kan momenteel niet gegeven worden; Door corona kunnen er nog veel wijzigingen zijn. Nederland stuurt, onder aanvoering van Chef de mission Esther Vergeer, 73 atleten waarvan 42 vrouwen en 31 mannen.
Een actueel overzicht van alle Nederlandse paralympiërs vind je op de site van de NOC*NSF.
De Jongste Nederlandse deelnemer is Olivier Hendriks, 17 (Atletiek) De oudste Nederlandse deelnemer is Jennette Jansen, 53 (Wielrennen). Er zijn in totaal 22 sporten en 537 medailles te verdelen. Nederland neemt deel aan 11 sporten, waaronder Badminton. Deze sport is nieuw geïntroduceerd op de Spelen. Het is aan de Nederlandse Megan Hollander om onze eer in deze nieuwe sport te verdedigen.
Met een beetje Neerlands trots kunnen we wel stellen dat ‘we’ dit jaar een ijzersterke ploeg naar Tokio sturen. Alle atleten zijn profsporters die in hun discipline tot de beste van de wereld behoren. Er zijn een aantal teams en individuen die door hun eerdere prestaties hoge verwachtingen opgooien. Niet op de minste plaats het vrouwen basketbalteam. De dames wonnen brons op de Spelen van Rio 2016 en veroverde in 2018 de wereldtitel. Dit jaar zijn ze volledig gefocust op het behalen van goud. Ook het roeiteam bestaande uit Corné de Koning & Annika van der Meer gaat naar Tokio als favoriet. Voornamelijk vanwege de twee wereldtitels die ze al op naam hebben staan. Voor atletiek kijken we onder meer naar Fleur Jong en Lara Baars. Diede de Groot is de grote kanshebber in het rolstoeltennis en hekkensluiter in dit rijtje is wielrenner Tristan Bangma.
Op de officiële internationale site staat het wedstrijdoverzicht.
Livestreams zijn te volgen via www.NOS.nl. Daarnaast besteedt NPO1 elke dag na het 8uur journaal aandacht aan de Paralympische Spelen en volgt er na de uitzending van Nieuwsuur op NPO2 een studioprogramma waarin de hoogtepunten van de dag worden besproken met tafelgasten.
Hoewel veel mensen het scharen onder dezelfde noemer, zijn de Olympische Spelen en de Paralympische Spelen toch echt twee verschillende evenementen die door verschillende organisaties worden georganiseerd: Het IOC (Olympisch Comité) en het IPC (Paralympisch Comité). Voor 1988 was het zelfs heel gebruikelijk dat de evenementen in een andere stad of zelfs een ander land werden gehouden. Zo was Nederland in 1980 het organiserend land voor de Paralympische Spelen (Papendal, Arnhem) terwijl de Olympische Spelen plaatsvonden in Moskou. Pas Sinds 2001 is er een verbond getekend dat leidt tot een verdere samenwerking van de Olympische en Paralympische Spelen. Tot 2007 organiseerde de sportbonden de paralympische uitzending in samenwerking met Gehandicaptensport Nederland. Na een akkoord is geregeld dat het NOC*NSF de kwalificatie en uitzending van zowel olympisch atleten als paralympisch atleten verzorgt.
De evenementen hebben een eigen logo. Maar het paralympisch logo, bestaande uit drie zogenoemde agito’s, is een stuk minder populair dan de bekende olympische ringen. Veel paralympiërs zeggen zich olympiër te voelen en dragen trots het olympisch logo als tatoeage. Echter zijn de logo’s exclusieve beeldmerken die vanwege een verbod op reclame-uitingen niet te zien mogen zijn op het ‘verkeerde’ evenement. Paralympiërs met dergelijke tatoeage moeten deze dus afdekken. Funfact: In eerste instantie leken de logo’s voor beiden events veel op elkaar: er werd gebruik gemaakt van 6 cirkels en agito’s in dezelfde kleuren. Maar in 1994 diende het IOC bezwaar in en eiste dat het paralympisch logo werd aangepast. (*BRON)
De Paralympische Spelen zijn natuurlijk een toonbeeld van inclusiviteit en mogelijkheden. Toch gebeurt het regelmatig dat een atleet buiten de boot valt voor deelname aan de Spelen. Zo kreeg de Nederlandse topzwemster Jonne Moleman vorige maand te horen dat ze toch niet mee mag naar Tokio omdat er geen duidelijke ‘classificatie’ kon worden vastgesteld voor de afstanden waarop ze in Tokio zou mogen starten. NOC*NSF zegt hier het volgende over: “Classificatie bepaalt wie er mag meedoen aan een bepaalde sport en deelt de sporters in klassen in met gelijkwaardige beperkingen in relatie tot die sport. Dit minimaliseert de invloed van de handicap op de sportdiscipline en de uitkomst van de wedstrijd.”
Ook ‘Blade Babe’ Marlou van Rhijn ondervond dat classificatie haar nekte. Marlou was jarenlang onverslaanbaar op de sprinttrack. Maar na nieuwe regelgeving moest ze leren sprinten op blades die 5cm korter waren. Het lukte haar niet haar oude records te evenaren waarop ze zelf heeft besloten haar sportcarrière vlak voor de Spelen te beëindigen.
Sinds beide Spelen meer en meer gezamenlijk worden georganiseerd, maken de atleten gebruik van dezelfde accommodaties. Wel is het paralympisch Team NL wat kleiner, dus is er minder ruimte nodig. Er zullen bepaalde aanpassingen worden gedaan om sommige sporters te faciliteren, maar er is in de basis al rekening gehouden met olympische en paralympische bewoners. Om de overdracht goed te regelen vliegt een staff in om gedurende twee weken tussen beide Spelen faciliteiten om te bouwen en schoon te maken.
De Olympische Spelen van Tokio blijven hun naam behouden, ook nu het evenement met een jaar is uitgesteld. “We hebben het niet over afgelasten van de Olympische Spelen. De naam van de volgende Spelen zal Tokyo 2020 zijn”, zei gouverneur Yuriko Koike van de Japanse hoofdstad.
In 1948 werd er tijdens de Olympische Spelen wel al één wedstrijd georganiseerd voor 16 Engelse wereldoorlog veteranen die tijdens de oorlog een verlamming hadden opgelopen. Alle 16 deelnemers zaten in een rolstoel en deden tijdens het event enkel en alleen aan boogschieten. De naam van het event was ‘1948 International Wheelchair Games’
In 1960 deden er 400 deelnemers mee (23 landen) die 8 verschillende sporten beoefende.
De allereerste Spelen voor mensen met een beperking, in navolging van de Olympische Spelen, heette de ‘Paraplegic Olympic’. De naam was gebaseerd op de aandoening van de meeste deelnemers (paralysis, het Engelse woord voor rugletsel) gecombineerd met de Olympische benaming. Omdat het aantal deelnemers met andere beperkingen per event groeide, werd er in 1980 gekozen voor een andere naam. ‘Para’ is Grieks voor ‘In het verlengde van’, omdat de Paralympische Spelen in het verlengde van de Olympische Spelen worden georganiseerd. (*BRON)
In 1964 was Japan ook al host voor het event, waar destijds 375 atleten (21 landen) aan deelnamen. Er werden toen 9 verschillende sporten georganiseerd. Dat jaar maakte rolstoelracen zijn debuut als Paraplegic Sport.
De Paarden zullen verdeeld over 5 vluchten worden vervoerd. De logistiek wordt al sinds 1960 gecoördineerd door transportagent Peden Bloodstock, die sinds de Spelen in Rome (1960) verantwoordelijk is voor Olympisch en Paralympisch paardenvervoer en de officiële logistieke partner is van de internationale paardensportbond FEI. (*BRON)
Naast de sportbonden, stadsbestuur en bouwgroupen hebben ook designers hun handen vol aan het compleet maken van de Spelen. Dit jaar sieren de figuurtjes Miraitowa en Someity alle uitingen. Twee robotjes naar typisch Japans design. Someity is mascotte voor de paralympische Spelen en staat symbool voor de atleten die obstakels hebben overwonnen. Tijdens de opening van de Olympische Spelen werden de symbolen voor alle sporten op zeer creatieve wijze gepresenteerd. Kijk voor even naar onderstaande video!